اهمیت دم کردن آب در آبجو

آب یکی از مهم ترین مواد اولیه در دم کردن آبجو است و آب دم کردن به نام «خون آبجو» شناخته می شود.ویژگی‌های آبجو معروف جهانی با استفاده از آب دم‌آوری تعیین می‌شود و کیفیت آب دم‌آوری نه تنها کیفیت و طعم محصول را تعیین می‌کند، بلکه مستقیماً بر کل فرآیند دم‌آوری تأثیر می‌گذارد.بنابراین، درک صحیح و درمان معقول از آب دم در تولید آبجو از اهمیت بالایی برخوردار است.

دم کردن آب به سه طریق بر آبجو تأثیر می گذارد: بر pH آبجو تأثیر می گذارد که بر نحوه بیان طعم آبجو به کام شما تأثیر می گذارد.از نسبت سولفات به کلرید "چاشنی" را فراهم می کند.و می تواند باعث بد طعم شدن کلر یا آلاینده ها شود.

به طور کلی، آب دم کرده باید تمیز و عاری از هرگونه بو مانند کلر یا بوی حوض باشد.معمولاً آب دم‌آوری خوب برای هدایت خمیر و ایجاد خار مرکب باید نسبتاً سخت باشد و دارای قلیائیت کم تا متوسط ​​باشد.اما این بستگی دارد (آیا همیشه؟) به نوع آبجوی که می خواهید دم کنید و ویژگی معدنی آب شما بستگی دارد.

اساساً آب از دو منبع می آید: آب سطحی دریاچه ها، رودخانه ها و نهرها.و آب های زیرزمینی که از سفره های زیرزمینی به دست می آیند.آب های سطحی دارای مواد معدنی محلول کمی هستند اما مواد آلی بیشتری دارند، مانند برگ ها و جلبک ها، که نیاز به فیلتر و ضدعفونی با کلر دارند.آب های زیرزمینی عموماً دارای مواد آلی کمی هستند اما مواد معدنی محلول در آنها بیشتر است.

آبجو خوب را می توان تقریباً با هر آبی دم کرد.با این حال، اگر درست انجام شود، تنظیم آب می تواند تفاوت بین یک آبجو خوب و یک آبجو عالی را ایجاد کند.اما باید درک کنید که دم کردن پخت و پز است و چاشنی به تنهایی مواد ضعیف یا دستور غذای ضعیف را جبران نمی کند.

گزارش آب
چگونه از قلیایی بودن و سختی آب خود مطلع شوید؟اغلب این اطلاعات در گزارش آب شهر شما وجود دارد.گزارش‌های آب در درجه اول مربوط به آزمایش آلاینده‌ها هستند، بنابراین معمولاً اعداد قلیایی کل و سختی کل را در بخش استانداردهای ثانویه یا استانداردهای زیبایی پیدا می‌کنید.به عنوان یک آبجو، شما به طور کلی می خواهید میزان قلیایی کل را کمتر از 100 پی پی ام و ترجیحا کمتر از 50 پی پی ام ببینید، اما این احتمال زیاد نیست.معمولاً اعداد قلیایی کل را بین 50 تا 150 خواهید دید.

برای سختی کل، شما معمولاً می خواهید مقدار 150 ppm یا بیشتر را به عنوان کربنات کلسیم ببینید.ترجیحاً می‌خواهید مقداری بیشتر از 300 ببینید، اما این نیز محتمل نیست.به طور معمول، اعداد سختی کل را در محدوده 75 تا 150 ppm خواهید دید، زیرا شرکت‌های آب نمی‌خواهند رسوب کربنات در لوله‌هایشان وجود داشته باشد.در واقع، تقریباً آب لوله کشی هر شهر، در همه جای دنیا، معمولاً از نظر قلیایی بالاتر و سختی کمتری نسبت به آنچه برای دم کردن ترجیح می دهیم، خواهد بود.

همچنین می‌توانید با استفاده از کیت تست آب، آب دم‌آوری خود را از نظر قلیایی بودن و سختی کل آزمایش کنید.

آنچه شما می توانید انجام دهید
هنگامی که اطلاعات آب خود را به دست آوردید، می توانید محاسبه کنید که چه مقدار از چه چیزی را باید اضافه کنید.یک روش معمول این است که با سختی کم و منبع آب کم قلیایی شروع کنید و نمک‌های دم‌آوری را به پوره و/یا کتری اضافه کنید.

برای سبک‌های آبجوی هُپی‌تر مانند American Pale Ale یا American IPA، می‌توانید سولفات کلسیم (گچ) را به آب اضافه کنید تا طعم آبجو خشک‌تر شود و تلخی واضح‌تر و واضح‌تری داشته باشد.برای سبک‌های مالت‌تر، مانند Oktoberfest یا Brown Ale، می‌توانید کلرید کلسیم را به آب اضافه کنید تا طعم آبجو پرتر و شیرین‌تر شود.

به طور کلی، شما نمی خواهید از 400 ppm برای سولفات یا ppm 150 برای کلرید تجاوز کنید.سولفات و کلرید چاشنی آبجو شما هستند و نسبت آنها تا حد زیادی بر تعادل طعم تاثیر می گذارد.نسبت سولفات به کلرید یک آبجو هاپی معمولاً 3: 1 یا بالاتر است و شما نمی خواهید هر دوی آنها در حداکثر خود باشند زیرا این باعث می شود آبجو طعم آب معدنی داشته باشد.